Al lezend in mijn iPad kwam ik dit stukje tegen dat ik 10 dagen voor mijn bevalling schreef. Mooie herinneringen! Zo denk ik er nog steeds over!

Voordat ik zwanger raakte, boekte ik een reisje naar Bali. Reizen was al jaren mijn lust in mijn leven. Soms ging ik met mijn partner, heel vaak ging ik gewoon alleen. Voordat ik hem leerde kennen reisde ik al veel alleen en tijdens een van die reizen zijn we elkaar tegengekomen. Als ik vakantie had, had hij dat vaak niet. Hij vond het geen probleem als ik dan alleen op pad ging. Rugzakje op, Lonely Planet in mijn tas en gaan! Heerlijk vond ik dat!

Twee maanden nadat ik mijn reis geboekt had, bleek ik zwanger!

Een wens kwam uit!

Toen stond ik voor een dilemma, naar Bali gaan of annuleren….

Mensen in mijn omgeving zeiden dat ik hartstikke gek was als ik zou gaan! Dat doe je toch niet alleen naar zo’n land! Of stel je voor dat er wat gebeurt! De verloskundige zag geen problemen! Beetje oppassen met wat je eet, goed insmeren en let op de muggen. Nou als dat alles was, dan had ik voor hetere vuren gestaan!

Ik heb een koffertje geleend, want een rugzak is niet zo goed idee als je al 6,5 maand zwanger bent.

Duiken, surfen, en naar Lombok ging niet meer en ook het mountainbiken heb ik maar laten schieten. Ik heb mijn programma een beetje aangepast. Iets relaxter gemaakt! Beetje yoga, snorkelen, wandelen, massages, tochtjes naar dolfijnen, relaxen aan het strand, sightseeing. Het was heerlijk om als vanouds en voorlopig voor het laatst alleen rond te reizen!

Ik heb heerlijk gegeten, geweldige mensen ontmoet en ben heerlijk ontspannen thuis gekomen!

Ik kan het iedereen aanraden om zwanger gewoon je ding te doen en je hart te volgen. Laat iedereen maar kletsen, ze zijn gewoon jaloers!

• 

•