Wandelen in de bergen!

Als je op pad bent met je jonge kind, loop je soms tegen het feit aan dat hij moet slapen, maar dat je geen bedje voor handen hebt op dat moment.

Pas was ik op bezoek bij mijn broer in Genève. Dan ga je niet de hele dag binnen zitten natuurlijk! Noah slaapt overdag goed, mits in een bed.
Na Noah’s ochtend slaapje gingen we op pad.
Om een volledige berg te beklimmen met Noah in de draagzak, zag ik niet helemaal zitten.
Het eerste deel legden we af met een gondel.
Het laatste half uur liepen we omhoog naar het uitzichtpunt.
Wat was dat mooi! Noah genoot daar ook erg van en kroop lekker rond.
We picknickten op de parapente vertrekplaats. We hadden er een schitterend uitzicht!
Na een tijdje spelen was Noah erg moe. Gelukkig viel hij in de draagzak toch lekker in slaap!

Binnenkort gaan we weer naar mijn broer.
Een nieuwe wandeling staat gepland, met Noah in de draagzak op mijn rug!

Met mijn vriend wandel ik ook graag. We zatten Noah dan in een speciale draagrugzak. Hierin zit hij comfortabel, kan hij lekker om zich heen kijken, en als hij moe is, wordt hij rustig in slaap gewiegd.

Ook als je onderweg bent met het vliegtuig en je moet een tijdje wachten dan hebben ze op verschillende luchthavens fijne babylounges.
Daarover de volgende keer meer!

Vliegen met buggy of draagdoek?

Toen Noah een beetje te groot begon te worden voor de rekbare draagdoek en de geweven draagdoeken een beetje onhandig waren om telkens een kind in en uit te halen op Schiphol, ben ik eens uit gaan proberen hoe het reizen me beviel met een paraplubuggy.

Noah was toen 7 maanden, sliep niet meer de hele dag en vond het ook wel leuk om lekker om zich heen te kunnen kijken!

De rekbare draagdoek was niet meer zo geschikt voor hem. Door het gewicht van Noah, kwam er erg veel gewicht op alleen mijn schouders.

Geweven doeken zijn erg prettig in het gebruik. Deze verdelen het gewicht beter. Op Schiphol echter moet je regelmatig je kind uit de doek halen voor de veiligheidscontrole bijvoorbeeld. De rekbare doek kon ik gewoon om laten zitten en Noah er in en er uit halen zonder veel gedoe. Met de geweven doeken was dit een stuk ingewikkelder. Ik moest de doek telkens losmaken.

Als je baby nog niet kan zitten is dat best vervelend. Je hebt namelijk beide handen nodig om de doek goed te hangen voordat je kind erin gaat. Als je alleen reist heb je toch de hulp van anderen nodig, of je moet je kind even ergens neerleggen wat ook niet ideaal is.

Ik besloot een paraplubuggy uit te proberen. Bijkomend voordeel hiervan was dat ik een extra tas gemakkelijk mee kon nemen omdat deze aan de wagen hing.

Dit maakte het leven bij de veiligheidscontrole een stuk gemakkelijker. Je hebt 2 handen vrij, je duwt je kind langs de poortjes, terwijl je zelf door de scanner gaat. Je kind moet nog wel even uit de wagen om zelf gecontroleerd te worden. De wagen bekijken ze daarna nog met de hand. Op sommige luchthavens moet de wagen ook door de bagagescanner heen.

Met bijna alle luchtvaartmaatschappijen mag je een paraplubuggy gratis meenemen. Je moet er wel even voor zorgen dat je bij de incheckbalie een bagagelabel haalt. Je krijgt er dan een roze label aan vast geplakt (je moet er soms wel expliciet om vragen).

Dit roze label zorgt ervoor dat je je buggy tot de gate mag meenemen en hem na de vlucht meteen weer terug krijgt. (In Cardiff weigeren ze telkens mijn wagen terug te geven. Na flink aandringen van de piloot geven ze hem dan meestal toch maar terug ipv hem op de bagageband neer te leggen.)

Naar Cardiff reis ik altijd met een klein toestel. We gaan dan vanaf gate met een bus naar het vliegtuig toe. Ik moet Noah dan bij de gate al uit de wagen halen en het ding inklappen. De stewardess legt de wagen dan in de bus en de buschauffeur is meestal zo vriendelijk om de wagen vanuit de bus naast de vliegtuigtrap te leggen. Noah neem ik dan mee in de draagzak. Dat is gemakkelijker dan een draagdoek. Ik heb tegenwoordig een Tula draagzak. Heel comfortabel en heel snel vast!

Ik ben een aantal keer echt heel erg gelukkig geweest dat ik voor de zekerheid een draagdoek of draagzak in mijn bagage had gestopt!

Een keer begaf mijn buggy het net nadat ik mijn vriend gedag had gezegd en vlak voor ik door de veiligheidscontrole moest. De buggy ter plekke achtergelaten. Thuiskomen met twee tassen en een baby was toch een uitdaging geweest zonder de draagzak!

Een andere keer was ik bij mijn broer op bezoek geweest in Genève. De vluchten waren vertraagd en uitgeweken door slecht weer. In plaats van af te wachten of er überhaupt nog wat vloog die avond, raadde iemand me aan om KLM te bellen. Ik kon op een andere vlucht mee! Heel fijn natuurlijk! Mijn bagage en kinderwagen hadden alleen geen nieuwe labels gekregen… deze zijn dus ook niet met de vlucht mee gegaan. Dus toen ik met vertraging laat op de avond eindelijk in Amsterdam was kon ik wel janken! Al mijn spullen stonden nog in Genève… Op schiphol lopen gelukkig lieve stewardessen rond. Ik hoefde niet in de rij om melding te maken van vermiste bagage. Ik kreeg een kaartje met de link zodat ik het digitaal kon doen en een knuffel voor Noah!

Met de draagdoek gelukkig goed thuis gekomen! De spullen werden een paar dagen later keurig thuisbezorgd!

Alleen op vakantie met een baby!

Ik had al eens eerder overwogen op alleen met Noah op vakantie te gaan, maar het leek me toch een gedoe en erg alenig… dus ben ik met m’n nichtje en Noah een paar dagen weggeweest. In januari zat ik echter met een dilemma…

Mijn schoonfamilie wilde graag met de hele familie op vakantie! Nu zat ik daar niet direct om te springen… Het liefste ging ik gewoon met mijn partner en Noah op reis. Normaal gesproken plan ik de vakantie/reis helemaal zelf. Mijn vriend vind alles goed, dus dat is fijn!
Nu had ik echter geen vinger in de pap. Dat is best lastig als je een reisfanaat bent als ik.
Het duurde een tijdje voordat duidelijk was wat de bestemming werd. In januari had men het besluit genomen naar Kreta te gaan. Met zijn 16’en in een grote villa!
Nu had ik een probleem. De vluchten vanuit Nederland gingen niet op dezelfde dagen! Mijn vriend stelde voor om via het Verenigd Koninkrijk te reizen. Maar dan was ik 2×2 dagen onderweg. Dat vond ik een slecht plan voor zo’n klein stukje. Mijn moeder kwam toen met het geniale idee om gewoon een paar dagen eerder te gaan en ook een paar dagen later weer terug! Dan had ik ook nog een beetje alleen vakantie. “Je reist toch altijd alleen”, dat klopt…
Zo gezegd zo gedaan! Vliegticket vanaf Amsterdam geboekt een appartementje vlakbij Chania.

Eerst had ik een Airbnb geboekt (ben ik groot fan van) helaas werd die plotseling geannuleerd en moest ik halsoverkop toch nog iets anders bedenken. Gelukkig was dat geen probleem. Een appartementje met een keukentje, bedje, badje, kinderstoel en zelfs een balkonnetje met zeezicht!😍

Locatie had ik gekozen op basis van de locatie van de villa. Zelfde dorp leek me handig en volgens internet had je er alles… bus, strand, supermarkt en restaurant.

Hoe meer de vakantie dichterbij kwam, hoe spannender ik het begon te vinden. Ja, ik heb al zo vaak alleen gevlogen met Noah en ja, ik woon alleen met Noah en doe dus ook alles alleen. Maar toch voelde alleen met hem op vakantie gaan anders.

Ik kon maar weinig meenemen. Ik had voor vijf dagen kleren voor ons beide bij me. Bij het wisselen naar de villa en weer terug draaide ik wel een wasje.
Wat speeltjes, de wagen en een lading luiers.
De wagen bestond uit 2 delen en volgens Transavia mag je voor een kind maar 1 stuk bagage meenemen, dus met spanbanden heb ik die maar aan elkaar gebonden.

De dag dat we gingen smolt je in Nederland weg. Kreta was wat dat betreft een verademing.
Het vliegen met Transavia iets minder. Als moeder, reizend met kind, Moet je per se aan het raam zitten. Stel je dat even voor: kind op schoot, tasje met speeltjes en eten voor 3 1/2 uur tussen je benen op de grond, knieën in de stoel voor je en ingeklemd tussen het raam en een brede medepassagier. Nul bewegingsvrijheid. Als Noah iets liet vallen kon ik het dus niet pakken. En Noah was dus gedwongen om 3 1/2 uur stil te zitten op schoot… Gelukkig waren de mensen achter ons in voor entertainment en wilde de steward Noah wel even vasthouden toen ik naar de wc moest.

Wat heerlijk was het toen we het vliegtuig uit konden!
En wat voelde ik me trots toen ik met Noah op schoot in de taxi zat naar het appartement! Redelijk soepel waren we aangekomen vandaag!

Doordat Noah net 1 was, waren we nog wel aan een schema van 2 slaapjes overdag gebonden.
‘s Morgens samen ontbijten, daarna spelen en vervolgens slapen.
Terwijl hij sliep zette ik alle spullen klaar voor het strand en zette ik het eten klaar. Dan kon ik ook nog even op het balkonnetje in een lekker zonnetje en briesje een boek lezen.

Na het slaapje lekker naar het strand…. echter, Griekenland, of in ieder geval dit dorp was niet ontworpen voor kinderwagens. overal trapjes (bij dé winkel, restaurant en pensionnetje).De stoep ontbrak overal en de enige manier om bij het strand te komen was de doorgaande racebaan incl haarspeldbochten te nemen… Levensgevaarlijk!

Op het strand bleek Noah het zand vreselijk te vinden (heeft ie vast van z’n moeder🙈) ook op het laken wilde hij niet zitten. Dit maakte dat ik in no-time getransformeerd was tot zandmonster… zwemmen in zee vond hij wel helemaal geweldig!

Na het strand op weg naar het middagdutje, gingen we langs de supermarkt… het bleek een buurtwinkeltje, niet ontworpen voor kinderwagens en het assortiment was beperkt.
Ik heb de hele wagen volgeladen met de dingen die er wel waren en heb Noah met de boodschappen de berg weer opgeduwd.

Tijdens het dutje had ik precies genoeg tijd om te douchen en het avondeten voor te bereiden in het minikeukentje. Na 2 dagen dit zelfde ritueel heb ik maar besloten elke avond uit eten te gaan.
Tijdens het middagslaapje kon ik dan nog even relaxen op het balkonnetje en een gevoel van vakantie hebben en in de avond bespaarde ik me de afwas en het opruimen!

Er bleek vanaf het pensionnetje een klein bergpaadje naar het strand en restaurant te zijn. Zo hoefde we dus ook niet langste racebaan te lopen.
Noah ging mee in de draagzak en met een paar bergschoenen aan, was dat prima te doen!

Dit hebben we de rest van de vakantie volgehouden en was eigenlijk super fijn!