Kamperen in Schotland

Kamperen in Schotland kan alle kanten op. Het kan stralend weer zijn, het kan ook continue met bakken uit de lucht komen, met alles er tussen in!

Kamperen was iets wat ik al vaker met Noah had gedaan. Mijn vervoersmiddel was meestal wel een auto, want je hebt nu eenmaal wat spullen nodig… Deze zomer ging de reis naar Schotland! De scouting werd 100 jaar, en dat werd met een groot kamp gevierd! Daar moesten wij natuurlijk bij zijn!

Om 2 × 2 dagen onderweg te zijn met bus, boot en bus leek me wat veel van het goede. Noah en ik gingen dus vliegen! Dit was vertrouwde kost voor ons. Niet dat de douane ons er dit keer gemakkelijker door liet, of dat de kinderwagen netjes klaar stond bij aankomst in Glasgow, maar dit zijn nou eenmaal van die dingetjes waar we inmiddels aangewend zijn geraakt! Gelukkig had ik mijn grote vriend de draagdoek bij me (hoewel ik inmiddels een fantastische vervanger heb in de vorm van een draagzak… klik, klik, klaar!), en viel het sjouwen naar de bagageband mee!

Aangezien de scouting op jubileumkamp ging en er heel veel spullen mee gingen met een vrachtwagen, heb ik van tevoren mijn spulletjes waaronder de maxicosi, de tent en een super praktische kinderstoel alvast meegegeven!

Het kamperen en lekker buiten zijn met allemaal gezellige mensen was geweldig! Ik reed Noah heen en weer over het kampeerterrein met de cross country kinderwagen, daar onder had ik een enorm groot grondzeil met allemaal speeltjes. Dit rolde ik overal uit waar ik Noah wilde laten spelen. Aangezien hij geen fan is van gras, bleef hij netjes op het zeil liggen! In de ochtend, wanneer het gras nat was, of wanneer het wat miezerde legde ik hem op het grondzeil in de tent neer met zijn speeltjes. Zodat hij toch even lekker bezig kon zijn. Om hem dan ook lekker warm te houden, deed ik zijn slofjes aan en een warm, waterdichtpak. Voor het geval dat hij toch van het zeil af zou kruipen

Het doen van slaapjes, was geen probleem! Dit deed hij net zo goed als thuis! Ik had hiervoor een handig deryan pop-up slaaptentje bij me.

Het is een klein tentje in de vorm van een bedje met muskietengaas wat je er helemaal dicht kunt ritsen zodat je baby netjes in bed blijft liggen en niet op onderzoek uit gaat tussen jouw spullen, of lek gestoken wordt door muggen (en die heb je veel in Schotland!). Dit kleine tentje zette in k in de binnentent neer naast m’n eigen slaapzak.

Die muggen waren in de ochtend tijdens het ontbijt wel een probleem, maar door een klamboe over de kinderwagen heen te spannen, kon Noah toch redelijk relaxt zijn broodjes opknabbelen!

Ik heb er lang over nagedacht wat ik hem ‘s nachts aan zou trekken, zodat hij het niet koud zou hebben. Op zijn eerste kampeertrip, toen hij acht weken was, was het ‘s nachts warm waardoor een pyjama, een babyslaapzak met mouwtjes, in zijn eigen wiegje in de tent prima was. Ik had wel een extra dekentje meegenomen. Toen bleef hij nog lekker stil liggen. Inmiddels draait hij alle kanten op en kruipt hij overal heen. Een gewone kinderslaapzak was nog veel te groot en zou hij in verzuipen!

Ik heb hem nu ‘s nachts een pyjama aangedaan met daar overheen een speciaal outdoor-fleecepakje. De handjes kon je met speciale flapjes aan de mouwen inpakken. Met hier overheen nog een babyslaapzak met mouwen. Hij heeft het lekker warm gehad en heerlijk geslapen!

De grootste uitdaging vond ik nog om ‘s morgens naar de wc te gaan voor het voeden zonder dat hij de rest wakker schreeuwde omdat hij honger had.😂

Gemakkelijk door de douane als alleenreizende ouder

Als je alleen reist met een baby komt er een hoop bij kijken als je zonder problemen langs de douane wil. Het is iedere keer weer afwachten of ze me erg gemakkelijk door laten. De Marechaussee is erg bang voor kindontvoeringen. In deze blog geef ik je wat tips om voorbereid op reis te gaan.

De eerste keer dat ik met Noah langs de douane moest, dacht ik goed voorbereid te zijn. Noah had mijn achternaam gekregen, Geraint, mijn vriend, had hem voor de geboorte wel erkend maar we hadden bewust het gezag nog niet geregeld. Automatisch heb ik dan het gezag en zou het reizen gemakkelijker moeten gaan dachten we…

Aangekomen bij de douane bleek het zo eenvoudig nog niet. Het is toch bijzonder dat ik alleen reis met mijn kind. Telkens weer vragen ze me waar de vader is. Een simpel antwoord dat we naar Noah’s vader gaan of er net vandaan komen volstaat in de meeste gevallen niet. Ik moet toch tenminste aan kunnen tonen dat ik de moeder ben van Noah en dat staat simpelweg niet in je paspoort.

Een vriendin die als marechaussee heeft gewerkt, hielp me op weg met wat tips.

Als eerste heb ik de rechtbank gebeld om een uittreksel te vragen van het gezagsregister. Aangezien we het gezag niet geregeld hebben komt Noah daar niet in voor en heb ik automatisch het gezag. Zo’n uittreksel moet ik elke drie maanden opnieuw aanvragen want na drie maanden verloopt het.

Alleen dit uittreksel is niet voldoende. Ik kan zo namelijk nog steeds niet aantonen dat ik de moeder ben.

Op mijn volgende reis nam ik ook het bewijs van de erkenning mee. Hier op staat dat ik de moeder ben en Geraint de vader.
Ook dit zorgde voor verwarring. De vader was namelijk nog steeds niet mee op reis. Dus behoorde ik een toestemmingsformulier bij me te hebben.

Omdat wij eigenlijk geen zin hadden om iedere maand twee keer zo’n formulier in te moeten vullen, was dit eigenlijk de reden dat wij het gezag nog niet geregeld hadden.
Als je zo’n formulier invult heb je namelijk ook nog allerlei aanvullende bewijsstukken nodig.

Ik zit eraan te denken om het formulier gewoon digitaal in te vullen. Hierbij de datum en handtekening vrij te laten en dit dan 20 keer uit te draaien. Dan laat ik mijn partner al die formulieren in een keer tekenen en vul ik per keer de datum in. Dan heb ik namelijk een voorraadje liggen en kom ik niet in de problemen als mijn vriend er niet is om het formulier te ondertekenen.

Tot nog toe hebben ze ons elke keer doorgelaten. Soms duurde het wel even en moest ik praten als Brugman.

Als je reist binnen Schengen, heb je sowieso geen probleem. Binnen Schengen heb je immers geen paspoortcontrole.

Reis je buiten Schengen, bijvoorbeeld naar het Verenigd Koninkrijk, dan moet je wel voorbereid zijn.

Waar moet je aan denken:

Natuurlijk heb je voor je kind een geldig reisdocument nodig (identiteitskaart of paspoort)
Vraag bij de rechtbank een uittreksel uit het gezagsregister aan. Dit is gratis en wordt naar je huisadres gezonden.
Neem een uittreksel basisregistratie personen mee (BKP) van zowel jezelf als je kind mee. Dit kun je bij het stadhuis/stadsdeelkantoor aanvragen. Hier moet je meestal wel leges voor betalen.
Vul een toestemmingsformulier in voor reizen met een minderjarige naar het buitenland. Ze zijn er ook in het Engels.
Zorg dat je een kopie van je partners/andere ouders paspoort bij je hebt.
Ben je bijvoorbeeld gescheiden dan moet je ook een ouderschap’s plan, gerechtelijke uitspraak met betrekking tot gezag en omgang bij je hebben.
Ook als je met een nieuwe partner en je kind op reis gaat, of je partner is overleden kom je soms voor onaangename verrassingen te staan bij de douane. Op de site tegen kindontvoeringen staat een stappenplan. Als je deze invult naar jouw situatie komt er een lijstje uit met formulieren die je mee moet nemen om het passeren van de douane gemakkelijker te maken.

Hopelijk helpen deze tips je op weg!

Goede reis!

Aangekomen in Cardiff

In mijn vorige blog vertelde ik over de aanloop naar de eerste vliegreis. Het vliegen leek me net zo’n uitdaging! Iets met handen en ruimte te kort enzo!

Haasten met een baby leek me een ramp, dus waren we ruim op tijd vertrokken… Dit betekende wel om half 6 ‘s morgens de deur uit..😳.

Aangekomen op Schiphol hadden we genoeg de tijd. Ik een bakkie koffie, en voor Noah was het tijd voor een voeding. Gelukkig heb je er relaxte barretjes met fijne grote leunstoelen.

Ook heb je er grote toiletgedeeltes speciaal voor ouders reizend met kinderen. Je hebt er prima de ruimte. Er is een aankleedkussen, wasvoorziening en 2 toiletten. 1 voor jezelf en 1 klein toilet voor je kind. Super fijn! Meestal zijn er 2 naast elkaar het gebeurt zelden dat ze tegelijkertijd bezet zijn.

In het vliegtuig waren de stewardessen super aardig. Het zwemvestje lag klaar en ook de speciale riem was geregeld. Toch jammer dat je zo’n kleine baby niet veilig in de draagdoek kan laten zitten. Voor mijn gevoel zit hij dan steviger tegen me aan dan in zo’n klein riempje. Maar regels zijn regels dus ging Noah lekker op schoot. Ik werd voorzien van extra kussentjes en de stoel naast me bleef leeg. Genoeg ruimte dus!

Ik had van tevoren nog melk afgekolfd, zodat ik hem in het vliegtuig een flesje kon geven tijdens het stijgen. Maar de stewardess zei dat veel mensen gewoon borstvoeden tijdens het stijgen en dalen. Dat maakt het voor de volgende keer weer makkelijker.

Ik vond het vliegen wel heel spannend! Ik was echt bang dat Noah erg last van zijn oren zou krijgen… Nog voordat het toestel in de lucht was, was het flesje al leeg… Taxiën duurt soms best lang! De volgende truc was: de speen! Noah heeft echter nooit een speen gehad, dus het was vooral een erg leuk spelletje. Hij spuugde de speen uit en ik stopte hem weer terug. Dit hebben we de hele vlucht volgehouden en Noah was super relaxed!

De stewardessen vonden het zo leuk, dat ze voor ons een goodiebag gemaakt houden. Ook hadden ze speciaal paspoorthoesje voor Noah gesigneerd met daarop het vluchtnummer en de datum. Bovendien was het de laatste keren dat de fokker 70 vloog! Leuk dat Noah daar nog in heeft gezeten!

Aangekomen in Cardiff zat Noah zo weer in de draagdoek! En altijd zijn er lieve, behulpzame mensen die de tas voor je uit het bagagevak willen sjorren en hem soms zelfs voor je het toestel uittillen!

In Cardiff werden we onthaald door Geraint. Die was blij ons weer te zien! En zo was ons eerste avontuur met het vliegtuig een feit!

My first flight with Noah

When Noah was only two months old, we were flying for the first time together.

This was a big challenge but I had to get through this. It was time for Noah to get to know his family abroad.

His father lives in Wales and therefore I travel alone with Noah most of the times.

Days in advance I was busy preparing what to bring and how… I had to carry my baby and the luggage on my own and on airplanes you can only take limited amounts.

How much you can bring on an aeroplane depends on the company, but you don’t want to hit the road like a donkey.

Because Noah was only two months old, I had to think about something to carry him up to our seat on the plane. The stroller was too much of a hassle: how should you do it at the security check and where do you put your baby when you fold the stroller together to board the plane?

I chose to carry Noah in a wrap. I liked this way of carrying him anyway. He was nice and cosy close to me and I had two hands to use. I had this nice flexible wrap. I could easily put him in there and take him out and put him back again without unwrapping.

For my luggage I invested in a backpack from ospray which fits 40 L it is just as big as a little suitcase you can carry along as hand luggage.

So I had my baby in the front, my backpack on my back. But in my backpack I couldn’t fit all the clothes for a week so I also took a little suitcase. I had my two hands free so I could also bring an extra bag for the baby stuff I needed on the way that had to be within reach.

With KLM I could check in one bag for Noah and as carry on luggage I could take three items. I didn’t take so much because that was impossible to carry.

Packed like a donkey we left the house. But before I arrived to the tram stop, which is like a 5minute walk, I decided that this was also the last time of traveling with 3 bags. Next time I’ll travel lighter! 2 bags is all I want to take!

The baby wrap was perfect! I’ll stick to that one!

Mijn eerste vliegreis met Noah

Toen Noah twee maanden oud was, gingen wij voor het eerst samen vliegen. Hier zag ik als een berg tegenop, maar het moest er toch eens van komen Noah aan zijn familie in het buitenland te laten zien. Zijn vader woont in Wales en daarom reis ik bijna altijd alleen met Noah.

Ik was dagen van de voren al bezig om te bedenken wat ik mee moet nemen en vooral hoe! Ik moest én mijn kind en de spullen alleen dragen en met het vliegtuig kun je toch maar beperkt spullen meenemen.

Hoeveel je precies mee kunt nemen hangt natuurlijk af van de luchtvaartmaatschappij maar je wilt ook niet als pakezel over straat…

Omdat Noah pas twee maanden oud was, moest ik toch wat handigs bedenken om hem tot in het vliegtuig te kunnen dragen. Een kinderwagen meenemen was teveel gedoe. Want hoe moest ik dat dan bij de veiligheidscontrole doen en waar liet ik Noah als ik de wagen aan het inklappen was om het vliegtuig in te gaan.

In plaats van een wagen nam ik Noah mee in de draagdoek. Ik vond dit sowieso een fijne manier om hem te dragen. Lekker dicht tegen me aan en twee handen vrij. Ik had zo’n flexibele rekbare doek. Ik kon hem er in zetten en er uit halen en weer terug stoppen zonder de doek los te hoeven maken.

Voor de bagage heb ik geïnvesteerd in een rugzak van Osprey waar 40 l in past en die is net zo groot is als een rolkoffertje wat mee mag als handbagage.

Dus kind voorop En rugzak achterop! Alleen pasten daar niet alle spullen in voor een week… Dus nam ik ook een klein rolkoffertje mee. Ik had immers twee handen vrij. De babyspullen voor onderweg moesten natuurlijk ook bij de hand zijn dus daarvoor nam ik de luiertas mee.

Met KLM mocht ik 1 tas inchecken voor Noah en als handbagage mochten er in totaal 3 items mee. Zoveel heb ik maar niet meegenomen omdat ik dat niet kon tillen.

Bepakt en bezakt gingen we op pad, maar voordat ik bij de tram was aangekomen, had ik besloten dat dit tevens de laatste keer was van de luiertas… Wat een gesleep! Volgende keer minder spullen mee! 2 tassen in totaal is ook meer dan genoeg!

De draagdoek was wel echt een uitkomst! Die hou ik er voorlopig in!