En dus ging ik zwanger op reis

Al lezend in mijn iPad kwam ik dit stukje tegen dat ik 10 dagen voor mijn bevalling schreef. Mooie herinneringen! Zo denk ik er nog steeds over!

Voordat ik zwanger raakte, boekte ik een reisje naar Bali. Reizen was al jaren mijn lust in mijn leven. Soms ging ik met mijn partner, heel vaak ging ik gewoon alleen. Voordat ik hem leerde kennen reisde ik al veel alleen en tijdens een van die reizen zijn we elkaar tegengekomen. Als ik vakantie had, had hij dat vaak niet. Hij vond het geen probleem als ik dan alleen op pad ging. Rugzakje op, Lonely Planet in mijn tas en gaan! Heerlijk vond ik dat!

Twee maanden nadat ik mijn reis geboekt had, bleek ik zwanger!

Een wens kwam uit!

Toen stond ik voor een dilemma, naar Bali gaan of annuleren….

Mensen in mijn omgeving zeiden dat ik hartstikke gek was als ik zou gaan! Dat doe je toch niet alleen naar zo’n land! Of stel je voor dat er wat gebeurt! De verloskundige zag geen problemen! Beetje oppassen met wat je eet, goed insmeren en let op de muggen. Nou als dat alles was, dan had ik voor hetere vuren gestaan!

Ik heb een koffertje geleend, want een rugzak is niet zo goed idee als je al 6,5 maand zwanger bent.

Duiken, surfen, en naar Lombok ging niet meer en ook het mountainbiken heb ik maar laten schieten. Ik heb mijn programma een beetje aangepast. Iets relaxter gemaakt! Beetje yoga, snorkelen, wandelen, massages, tochtjes naar dolfijnen, relaxen aan het strand, sightseeing. Het was heerlijk om als vanouds en voorlopig voor het laatst alleen rond te reizen!

Ik heb heerlijk gegeten, geweldige mensen ontmoet en ben heerlijk ontspannen thuis gekomen!

Ik kan het iedereen aanraden om zwanger gewoon je ding te doen en je hart te volgen. Laat iedereen maar kletsen, ze zijn gewoon jaloers!

Whaaah!! Ik heb het gedaan!!

Ik heb er lang over gedacht. Maar uiteindelijk heb ik het dan toch gedaan! Het kriebelde zo erg om er weer eens op uit te gaan! Ik heb voor mezelf en Noah een ticket naar Valencia geboekt!

Tot nu toe ben ik regelmatig alleen op reis gegaan met Noah. Hoewel, we reisden met z’n tweeën, maar tijdens het verblijf waren we bijna nooit alleen. Alleen een paar nachtjes vorig jaar in Griekenland toen we op de familie van Geraint wachtten.

In het voorjaar kriebelde het al heel erg en dubte ik al om een ticket naar Bali te boeken. Maar 16 uur in een vliegtuig met een peuter van twee jaar lijkt me nog iets te veel van het goede. Het chaotische verkeer en de zwerfhonden was ik ook nog niet vergeten.

Valencia in Spanje stond ook al een tijd hoog op mijn verlanglijstje. Bovendien is het een mooie stad waar je met een kind veel kunt doen en ligt Valencia aan zee. De reiskriebels gierden door mijn lichaam en ik ben aan het uitzoeken gegaan. Qua data was ik flexibel dus ik heb nu een week in de meivakantie geboekt! Nu nog een Airbnb!

Ik vind het helemaal spannend! Het reizen is op zich is niet zo eng meer, dat heb ik nu zó vaak gedaan! Alleen met mijn kind, een week lang, in een vreemde stad…. Misschien moet ik die gedachte gewoon loslaten! Ik ben nu ook altijd alleen met mijn kind en dat gaat ook goed, dus zal het in Valencia ook wel goedkomen!

Het mooie plannen maken voor in Valencia kan beginnen!!! Wiehoeh!!

Paraplubuggy en take-away thee gaan echt wél samen!

Hoe meer je alleen reist met een baby of peuter, hoe meer handige ideetjes je krijgt!

Je komt er bijvoorbeeld achter dat als je zo’n paraplubuggy hebt het bijna onmogelijk is een kopje koffie te kopen mee te nemen naar een bankje en daar op te drinken. Puur en alleen al om het feit dat je twee handen nodig hebt om die buggy vooruit te krijgen (althans, die van mij🙈)

Ik liep hier vooral op het vliegveld tegen aan. Zelfs die kartonnen bekertjes met een dekseltje daar klotst je thee of koffie uit (om nog maar te zwijgen over een kopje met een schoteltje).

Dus ik ben op zoek gegaan naar een goede isolerende drinkbeker met deksel die niet lekt! Omdat snel op Schiphol te vinden bleef Starbucks als enige optie over.

Tegenwoordig haal ik na de douane een kop thee, lopen we naar het speelvliegtuig waar Noah los op gaat en ondertussen geniet ik van een lekker theetje. Mooie bijkomstigheid is dat ik door deze beker een stuk minder kartonnen bekertjes met dekseltje gebruik.

Bovendien levert het me extra op dat ik nu vaak thuis al een kopje koffie of thee zet en dan onderweg in de tram of waar dan ook alvast wat kan drinken😃

Nav de uitzending van Radar bleek die van de Hema heel erg goed te zijn, dus dat wordt m’n volgende!

Wandelen in de bergen!

Als je op pad bent met je jonge kind, loop je soms tegen het feit aan dat hij moet slapen, maar dat je geen bedje voor handen hebt op dat moment.

Pas was ik op bezoek bij mijn broer in Genève. Dan ga je niet de hele dag binnen zitten natuurlijk! Noah slaapt overdag goed, mits in een bed.
Na Noah’s ochtend slaapje gingen we op pad.
Om een volledige berg te beklimmen met Noah in de draagzak, zag ik niet helemaal zitten.
Het eerste deel legden we af met een gondel.
Het laatste half uur liepen we omhoog naar het uitzichtpunt.
Wat was dat mooi! Noah genoot daar ook erg van en kroop lekker rond.
We picknickten op de parapente vertrekplaats. We hadden er een schitterend uitzicht!
Na een tijdje spelen was Noah erg moe. Gelukkig viel hij in de draagzak toch lekker in slaap!

Binnenkort gaan we weer naar mijn broer.
Een nieuwe wandeling staat gepland, met Noah in de draagzak op mijn rug!

Met mijn vriend wandel ik ook graag. We zatten Noah dan in een speciale draagrugzak. Hierin zit hij comfortabel, kan hij lekker om zich heen kijken, en als hij moe is, wordt hij rustig in slaap gewiegd.

Ook als je onderweg bent met het vliegtuig en je moet een tijdje wachten dan hebben ze op verschillende luchthavens fijne babylounges.
Daarover de volgende keer meer!

Vliegen met buggy of draagdoek?

Toen Noah een beetje te groot begon te worden voor de rekbare draagdoek en de geweven draagdoeken een beetje onhandig waren om telkens een kind in en uit te halen op Schiphol, ben ik eens uit gaan proberen hoe het reizen me beviel met een paraplubuggy.

Noah was toen 7 maanden, sliep niet meer de hele dag en vond het ook wel leuk om lekker om zich heen te kunnen kijken!

De rekbare draagdoek was niet meer zo geschikt voor hem. Door het gewicht van Noah, kwam er erg veel gewicht op alleen mijn schouders.

Geweven doeken zijn erg prettig in het gebruik. Deze verdelen het gewicht beter. Op Schiphol echter moet je regelmatig je kind uit de doek halen voor de veiligheidscontrole bijvoorbeeld. De rekbare doek kon ik gewoon om laten zitten en Noah er in en er uit halen zonder veel gedoe. Met de geweven doeken was dit een stuk ingewikkelder. Ik moest de doek telkens losmaken.

Als je baby nog niet kan zitten is dat best vervelend. Je hebt namelijk beide handen nodig om de doek goed te hangen voordat je kind erin gaat. Als je alleen reist heb je toch de hulp van anderen nodig, of je moet je kind even ergens neerleggen wat ook niet ideaal is.

Ik besloot een paraplubuggy uit te proberen. Bijkomend voordeel hiervan was dat ik een extra tas gemakkelijk mee kon nemen omdat deze aan de wagen hing.

Dit maakte het leven bij de veiligheidscontrole een stuk gemakkelijker. Je hebt 2 handen vrij, je duwt je kind langs de poortjes, terwijl je zelf door de scanner gaat. Je kind moet nog wel even uit de wagen om zelf gecontroleerd te worden. De wagen bekijken ze daarna nog met de hand. Op sommige luchthavens moet de wagen ook door de bagagescanner heen.

Met bijna alle luchtvaartmaatschappijen mag je een paraplubuggy gratis meenemen. Je moet er wel even voor zorgen dat je bij de incheckbalie een bagagelabel haalt. Je krijgt er dan een roze label aan vast geplakt (je moet er soms wel expliciet om vragen).

Dit roze label zorgt ervoor dat je je buggy tot de gate mag meenemen en hem na de vlucht meteen weer terug krijgt. (In Cardiff weigeren ze telkens mijn wagen terug te geven. Na flink aandringen van de piloot geven ze hem dan meestal toch maar terug ipv hem op de bagageband neer te leggen.)

Naar Cardiff reis ik altijd met een klein toestel. We gaan dan vanaf gate met een bus naar het vliegtuig toe. Ik moet Noah dan bij de gate al uit de wagen halen en het ding inklappen. De stewardess legt de wagen dan in de bus en de buschauffeur is meestal zo vriendelijk om de wagen vanuit de bus naast de vliegtuigtrap te leggen. Noah neem ik dan mee in de draagzak. Dat is gemakkelijker dan een draagdoek. Ik heb tegenwoordig een Tula draagzak. Heel comfortabel en heel snel vast!

Ik ben een aantal keer echt heel erg gelukkig geweest dat ik voor de zekerheid een draagdoek of draagzak in mijn bagage had gestopt!

Een keer begaf mijn buggy het net nadat ik mijn vriend gedag had gezegd en vlak voor ik door de veiligheidscontrole moest. De buggy ter plekke achtergelaten. Thuiskomen met twee tassen en een baby was toch een uitdaging geweest zonder de draagzak!

Een andere keer was ik bij mijn broer op bezoek geweest in Genève. De vluchten waren vertraagd en uitgeweken door slecht weer. In plaats van af te wachten of er überhaupt nog wat vloog die avond, raadde iemand me aan om KLM te bellen. Ik kon op een andere vlucht mee! Heel fijn natuurlijk! Mijn bagage en kinderwagen hadden alleen geen nieuwe labels gekregen… deze zijn dus ook niet met de vlucht mee gegaan. Dus toen ik met vertraging laat op de avond eindelijk in Amsterdam was kon ik wel janken! Al mijn spullen stonden nog in Genève… Op schiphol lopen gelukkig lieve stewardessen rond. Ik hoefde niet in de rij om melding te maken van vermiste bagage. Ik kreeg een kaartje met de link zodat ik het digitaal kon doen en een knuffel voor Noah!

Met de draagdoek gelukkig goed thuis gekomen! De spullen werden een paar dagen later keurig thuisbezorgd!

Alleen op vakantie met een baby!

Ik had al eens eerder overwogen op alleen met Noah op vakantie te gaan, maar het leek me toch een gedoe en erg alenig… dus ben ik met m’n nichtje en Noah een paar dagen weggeweest. In januari zat ik echter met een dilemma…

Mijn schoonfamilie wilde graag met de hele familie op vakantie! Nu zat ik daar niet direct om te springen… Het liefste ging ik gewoon met mijn partner en Noah op reis. Normaal gesproken plan ik de vakantie/reis helemaal zelf. Mijn vriend vind alles goed, dus dat is fijn!
Nu had ik echter geen vinger in de pap. Dat is best lastig als je een reisfanaat bent als ik.
Het duurde een tijdje voordat duidelijk was wat de bestemming werd. In januari had men het besluit genomen naar Kreta te gaan. Met zijn 16’en in een grote villa!
Nu had ik een probleem. De vluchten vanuit Nederland gingen niet op dezelfde dagen! Mijn vriend stelde voor om via het Verenigd Koninkrijk te reizen. Maar dan was ik 2×2 dagen onderweg. Dat vond ik een slecht plan voor zo’n klein stukje. Mijn moeder kwam toen met het geniale idee om gewoon een paar dagen eerder te gaan en ook een paar dagen later weer terug! Dan had ik ook nog een beetje alleen vakantie. “Je reist toch altijd alleen”, dat klopt…
Zo gezegd zo gedaan! Vliegticket vanaf Amsterdam geboekt een appartementje vlakbij Chania.

Eerst had ik een Airbnb geboekt (ben ik groot fan van) helaas werd die plotseling geannuleerd en moest ik halsoverkop toch nog iets anders bedenken. Gelukkig was dat geen probleem. Een appartementje met een keukentje, bedje, badje, kinderstoel en zelfs een balkonnetje met zeezicht!😍

Locatie had ik gekozen op basis van de locatie van de villa. Zelfde dorp leek me handig en volgens internet had je er alles… bus, strand, supermarkt en restaurant.

Hoe meer de vakantie dichterbij kwam, hoe spannender ik het begon te vinden. Ja, ik heb al zo vaak alleen gevlogen met Noah en ja, ik woon alleen met Noah en doe dus ook alles alleen. Maar toch voelde alleen met hem op vakantie gaan anders.

Ik kon maar weinig meenemen. Ik had voor vijf dagen kleren voor ons beide bij me. Bij het wisselen naar de villa en weer terug draaide ik wel een wasje.
Wat speeltjes, de wagen en een lading luiers.
De wagen bestond uit 2 delen en volgens Transavia mag je voor een kind maar 1 stuk bagage meenemen, dus met spanbanden heb ik die maar aan elkaar gebonden.

De dag dat we gingen smolt je in Nederland weg. Kreta was wat dat betreft een verademing.
Het vliegen met Transavia iets minder. Als moeder, reizend met kind, Moet je per se aan het raam zitten. Stel je dat even voor: kind op schoot, tasje met speeltjes en eten voor 3 1/2 uur tussen je benen op de grond, knieën in de stoel voor je en ingeklemd tussen het raam en een brede medepassagier. Nul bewegingsvrijheid. Als Noah iets liet vallen kon ik het dus niet pakken. En Noah was dus gedwongen om 3 1/2 uur stil te zitten op schoot… Gelukkig waren de mensen achter ons in voor entertainment en wilde de steward Noah wel even vasthouden toen ik naar de wc moest.

Wat heerlijk was het toen we het vliegtuig uit konden!
En wat voelde ik me trots toen ik met Noah op schoot in de taxi zat naar het appartement! Redelijk soepel waren we aangekomen vandaag!

Doordat Noah net 1 was, waren we nog wel aan een schema van 2 slaapjes overdag gebonden.
‘s Morgens samen ontbijten, daarna spelen en vervolgens slapen.
Terwijl hij sliep zette ik alle spullen klaar voor het strand en zette ik het eten klaar. Dan kon ik ook nog even op het balkonnetje in een lekker zonnetje en briesje een boek lezen.

Na het slaapje lekker naar het strand…. echter, Griekenland, of in ieder geval dit dorp was niet ontworpen voor kinderwagens. overal trapjes (bij dé winkel, restaurant en pensionnetje).De stoep ontbrak overal en de enige manier om bij het strand te komen was de doorgaande racebaan incl haarspeldbochten te nemen… Levensgevaarlijk!

Op het strand bleek Noah het zand vreselijk te vinden (heeft ie vast van z’n moeder🙈) ook op het laken wilde hij niet zitten. Dit maakte dat ik in no-time getransformeerd was tot zandmonster… zwemmen in zee vond hij wel helemaal geweldig!

Na het strand op weg naar het middagdutje, gingen we langs de supermarkt… het bleek een buurtwinkeltje, niet ontworpen voor kinderwagens en het assortiment was beperkt.
Ik heb de hele wagen volgeladen met de dingen die er wel waren en heb Noah met de boodschappen de berg weer opgeduwd.

Tijdens het dutje had ik precies genoeg tijd om te douchen en het avondeten voor te bereiden in het minikeukentje. Na 2 dagen dit zelfde ritueel heb ik maar besloten elke avond uit eten te gaan.
Tijdens het middagslaapje kon ik dan nog even relaxen op het balkonnetje en een gevoel van vakantie hebben en in de avond bespaarde ik me de afwas en het opruimen!

Er bleek vanaf het pensionnetje een klein bergpaadje naar het strand en restaurant te zijn. Zo hoefde we dus ook niet langste racebaan te lopen.
Noah ging mee in de draagzak en met een paar bergschoenen aan, was dat prima te doen!

Dit hebben we de rest van de vakantie volgehouden en was eigenlijk super fijn!

Alleen langs de douane met een baby of jong kind blijft ingewikkeld!

Dacht ik eindelijk alles goed voor elkaar te hebben wat douane betreft… helaas pindakaas!!🙈

Voorheen had ik het gezag nog niet bij de rechtbank vast laten leggen. Ik dacht dat het reizen dan gemakkelijker zou zijn Zie vorige blog.Dit blijkt dus niet zo te zijn helaas.

Ik heb nu alles officieel laten vastleggen bij de rechtbank. Noah valt nu onder ons beider gezag. Daarbij vullen we nu trouw een formulier in. Dit helpt helaas allemaal niet om het reizen langs de paspoortcontrole gemakkelijker te maken.

Vandaag heb ik weer een kwartier bij de douane gestaan. Nu alle formulieren zijn aangevraagd en ingevuld en er een kopie van het paspoort van mijn vriend met ons mee reist, krijg ik nog meer vragen🙈: Waar we heen gaan, waar mijn vriend woont, waar ik woon, waar Noah woont, waarom we niet bij elkaar wonen en dat soort dingen. In de zomer heb ik tot het einde van het jaar alle formulieren per computer ingevuld. De reisdatum en de handtekening was het enige wat nog miste. Geraint heeft dit handmatig ingevuld. De beambte vondt het erg verdacht dat ik de formulieren ingevuld had klaar liggen. Hoe kon ik ze dan getekend krijgen 🤦🏻‍♀️. De formulieren werden onder blauw licht gehouden om te checken of de handtekening origineel was. Een kwartier later mochten we door lopen. Mensen die reizen met kinderen en niks bij zich hebben mogen doorgaans sneller doorlopen na een bestraffend vingertje…

Het enige dat helpt, en dat is niet altijd mijn sterkste kant in dit soort gevallen 😇, is rustig blijven, vriendelijk alle vragen beantwoorden en eventueel aanbieden om je partner te bellen.

22/10Eerlijk is eerlijk! Hulde aan de #douane #marechaussee! De afgelopen reis verliep het vlekkenloos! Men was tevreden over alle ingevulde formulieren! Zo kan het dus ook!

How to get through Dutch customs easier as a solo traveling parent!

When you’re traveling alone with your child there are many things you come across if you want to go through Dutch customs without any trouble.

Every time it’s a question whether they let me go through easy or not. Dutch customs is very afraid for kidnapping children by their own parents. In this blog I give you some advice to travel well prepared.

The first time I traveled with Noah through customs I thought I was prepared well enough. Noah’s got my family name, Geraint, my partner was registered officially as his father but we did not arrange custody officially as a mother obtains legal custody over a minor by default. We thought this would make travel easier….🤣

Arriving at customs it was not as simple as this. They find it very special and suspicious traveling alone with a child. They always ask me where Noah’s father is. A simple answer that we’re traveling to his father or coming from Wales is not enough. I at least have to proof that I am the mother and that is not written in your passport.

A friend who used to work at customs helped me out with some advice.

First I called the civil court to get a legal extract of the custody register. This expires every three months, so you need to request it again and again and….

Only this extract is not enough because it doesn’t prove I’m the mother. The next time I traveled I also brought the acknowledgement of parenthood.

This also confused them because we are both on it as parents. Because Geraint was still not there I needed to bring a completed authorisation form for traveling abroad with a minor.

This form was actually the reason that we did not complete the custody request yet. Because we travel so often we have to complete new form every time and if you travel with this form you also need all kinds of additional proofs.

By now I am thinking to complete the form digitally. Print it out 20 times and fill in date and signature in by hand. So i never have to complete the form over and over again.I ask Geraint to sign all the forms in advance so I’m not in trouble.

Until now they’ve always let us through. It took some time and patience though. The best thing to do is: smile a lot and stay relaxed and calm.

If you travel in between the Schengen counties, you don’t have a problem at all because you don’t have passport control then. If you travel outside of Schengen, for example to the United Kingdom you need to be prepared.

Don’t forget:

⁃ Of course your child needs a valid travel document

⁃ Ask the civil court for a legal extract of the custody register. This is free and will be sent to your home address.

⁃ Bring a legal extract from the personal records database relating to the minor (this can be done at the city hall in every city, The Hague even does it online)

⁃ Complete the authorisation form for traveling abroad with a minor.

⁃ Always carry a copy of your partners passport.

⁃ When you are divorced and you’re traveling with your new partner and your child or your partner passed away you could also get unexpected surprises at customs. On the website against international child abduction you can follow the steps to find out what is necessary for you to bring when traveling abroad with your child.

Hopefully these tips will help you along the way!

Have a good journey!

Camping in Scotland

Camping in Scotland can go many different ways… Weather can be beautiful with blue skies and a lovely sun, it could be raining cats and dogs as well or 4 seasons in a day…

Camping is something I’ve done before with Noah. Most of the times I took the car because with the baby you also bring a lot of stuff. This summer travelling took us to Scotland. The scouts were celebrating their 100th anniversary and that was celebrated with a summer camp in Scotland.

We had to be there ofcourse!

But to be on move twice for 2 days on the bus, boat and bus was not something I looked forward to. Noah and i were travelling by plane!

By now we were used to travelling by plane a lot. Of course getting through customs was trouble again and also our stroller was not ready at the gate, but these are things quite common and we are used to them now. Luckily I had my big friend the wrap with me (although I got a good replacement carrier system now, only 2 clics and we’re ready to go)! Walking from the plane to the carousel was a bit easier now.

Because the scouts group went on a big jubileecamp, and they were renting a big lorry, I handed in my stuff like a car seat, tent and a very handy highchair in advance. Just to make life a bit easier!

Camping and being outside with fun people was just amazing! I drove Noah around the campsite with our cross country stroller! The stroller was holding a very big waterproof sheet containing all Noah’s toys. Where ever we went, I took it out for him to play. As he is not very fond of grass this was easy to keep him on the sheet! In the mornings when the grass was wet or when it was raining, I put him on the sheet in the big tent so he could have a little play. To keep him cosy and warm I put him slippers and a water proof suit on. Just in case he decided to explore on the grass.

Doing his naps was no problem at all! He slept as good as at home!

I carried this special Deryan pop-up tent with me.

It’s a little tent in the shape of a cot with a mosquito net. You can zip it all up so your baby stays in bed nicely and will not go round your tent and explore whatever is in there or gets eaten by mosquitoes. This little tent I put next to my own sleeping bag.

Mosquitoes were a problem in the morning during breakfast. But by putting a mosquito net over the stroller Noah was able to munch his breakfast quite relaxed.

I’ve been thinking quite a while for what to put him on in the night not to be cold. On his first camping trip, when he was eight weeks old, it was warm in the night and therefore pyjamas and baby sleeping bag in his own baby basket with a blanket was fine. At that time he’d lay quiet and calm in the bed. At the moment he’s twisting, turning and crawling everywhere and a normal children sleeping bag would be too big for him and too easy to loose.

I decided to put him on a pyjamas with a special outdoor fleece suit over it.

This suit had mittens on the sleeves to keep his hands warm. I topped it off with the baby sleeping bag with sleeves. He slept very well!

The biggest challenge actually was to go to the toilet in the mornings before feeding Noah. I was just too scared I would wake him up and he wanted to be fed instantly!

Kamperen in Schotland

Kamperen in Schotland kan alle kanten op. Het kan stralend weer zijn, het kan ook continue met bakken uit de lucht komen, met alles er tussen in!

Kamperen was iets wat ik al vaker met Noah had gedaan. Mijn vervoersmiddel was meestal wel een auto, want je hebt nu eenmaal wat spullen nodig… Deze zomer ging de reis naar Schotland! De scouting werd 100 jaar, en dat werd met een groot kamp gevierd! Daar moesten wij natuurlijk bij zijn!

Om 2 × 2 dagen onderweg te zijn met bus, boot en bus leek me wat veel van het goede. Noah en ik gingen dus vliegen! Dit was vertrouwde kost voor ons. Niet dat de douane ons er dit keer gemakkelijker door liet, of dat de kinderwagen netjes klaar stond bij aankomst in Glasgow, maar dit zijn nou eenmaal van die dingetjes waar we inmiddels aangewend zijn geraakt! Gelukkig had ik mijn grote vriend de draagdoek bij me (hoewel ik inmiddels een fantastische vervanger heb in de vorm van een draagzak… klik, klik, klaar!), en viel het sjouwen naar de bagageband mee!

Aangezien de scouting op jubileumkamp ging en er heel veel spullen mee gingen met een vrachtwagen, heb ik van tevoren mijn spulletjes waaronder de maxicosi, de tent en een super praktische kinderstoel alvast meegegeven!

Het kamperen en lekker buiten zijn met allemaal gezellige mensen was geweldig! Ik reed Noah heen en weer over het kampeerterrein met de cross country kinderwagen, daar onder had ik een enorm groot grondzeil met allemaal speeltjes. Dit rolde ik overal uit waar ik Noah wilde laten spelen. Aangezien hij geen fan is van gras, bleef hij netjes op het zeil liggen! In de ochtend, wanneer het gras nat was, of wanneer het wat miezerde legde ik hem op het grondzeil in de tent neer met zijn speeltjes. Zodat hij toch even lekker bezig kon zijn. Om hem dan ook lekker warm te houden, deed ik zijn slofjes aan en een warm, waterdichtpak. Voor het geval dat hij toch van het zeil af zou kruipen

Het doen van slaapjes, was geen probleem! Dit deed hij net zo goed als thuis! Ik had hiervoor een handig deryan pop-up slaaptentje bij me.

Het is een klein tentje in de vorm van een bedje met muskietengaas wat je er helemaal dicht kunt ritsen zodat je baby netjes in bed blijft liggen en niet op onderzoek uit gaat tussen jouw spullen, of lek gestoken wordt door muggen (en die heb je veel in Schotland!). Dit kleine tentje zette in k in de binnentent neer naast m’n eigen slaapzak.

Die muggen waren in de ochtend tijdens het ontbijt wel een probleem, maar door een klamboe over de kinderwagen heen te spannen, kon Noah toch redelijk relaxt zijn broodjes opknabbelen!

Ik heb er lang over nagedacht wat ik hem ‘s nachts aan zou trekken, zodat hij het niet koud zou hebben. Op zijn eerste kampeertrip, toen hij acht weken was, was het ‘s nachts warm waardoor een pyjama, een babyslaapzak met mouwtjes, in zijn eigen wiegje in de tent prima was. Ik had wel een extra dekentje meegenomen. Toen bleef hij nog lekker stil liggen. Inmiddels draait hij alle kanten op en kruipt hij overal heen. Een gewone kinderslaapzak was nog veel te groot en zou hij in verzuipen!

Ik heb hem nu ‘s nachts een pyjama aangedaan met daar overheen een speciaal outdoor-fleecepakje. De handjes kon je met speciale flapjes aan de mouwen inpakken. Met hier overheen nog een babyslaapzak met mouwen. Hij heeft het lekker warm gehad en heerlijk geslapen!

De grootste uitdaging vond ik nog om ‘s morgens naar de wc te gaan voor het voeden zonder dat hij de rest wakker schreeuwde omdat hij honger had.😂